نه قیمت برنج درست شد، نه نماینده ای استعفا داد!

به گزارش آژیم، سرویس سیاسی- در حالی که بیش از سه هفته از تهدید نمایندگان گیلان به استعفا در صورت عدم بهبود وضعیت برنج کاران استان می‌گذرد، نه وضعیت و قیمت برنج تغییری پیدا کرده، و نه هیچ نماینده‌ای از گیلان استعفا داده است.

بررسی‌ها و گفتگوی گیل خبر با کشاورزان و برنجکاران گیلانی نشان می‌دهد واردات سنگین برنج باعث شده تا برنج کشاورز گیلانی که قیمت تمام شده‌ آن تقریبا 70 هزار تومان است، این روزها حتی با قیمت 75 هزار تومن هم در بازار خریدار نداشته باشد.

به نظر می‌رسد ممنوعیت موقت و چهارماهه واردات برنج خارجی نیز نتوانسته است دردی دوا کند و مداخله دولت در قیمت برنج و قیمت‌گذاری دستوری، همچون همیشه نه تنها وضعیت را بهتر نکرده که وضع بدتر نیز شده است.

کار به جایی رسیده است که به نظر می‌رسد بخش کثیری از کشاورزان گیلانی دیگر عطای کاشت برنج را به لقایش بخشیده‌ و به فروش زمین‌های خود روی آورده اند. حتی تعدادی نیز، کاشت درخت صنوبر را به برنج ترجیح می‌دهند!

واضح و مبرهن است که ادامه وضعیت فعلی، کشاورزی و برنجکاری در گیلان و سایر استان‌های شمالی را بیش از پیش در معرض خطر و نابودی قرار می‌دهد و دور نیست روزی که با کاهش چشمگیر تولید برنج داخلی، برنج خارجی با هزینه‌ای گزاف به دست مردم برسد؛ همچون اتفاقی که در صنعت ابریشم برای کشور افتاد.

سید کاظم دلخوش، نماینده مردم صومعه سرا 22 مرداد 1402، در صحن علنی مجلس گفته بود: «کشاورزان به نمایندگان خود در مجلس می‌گویند که شما نمایندگان بی عرضه ما هستید و فقط حرف می‌زنید؛ اگر به وضعیت کشاورزان رسیدگی نشود و تا هفته آینده تکلیف ما روشن نشود، استعفای نمایندگان استان‌های شمالی روی میز هیئت رئیسه مجلس خواهد بود.»

با این حال بیش از 3 هفته از این اظهارات گذشته است اما نه وضعیت برنج درست شده و نه استعفایی داده شده است.

در این میان از سیدعلی آقازاده، رئیس مجمع نمایندگان گیلان که تقریبا هیچ زمانی، به جز سکوت عملکردی از وی در طول این چهار سال دیده نشده است، انتظار می‌رود حداقل در این خصوص اظهارنظری انجام دهد.

سوال مردم این است که نمایندگان گیلان با چه رویی اسم خود را نماینده ملت می‌گذارند و در انتخابات آتی پیش ثبت نام می‌کنند، زمانی که حتی از عهده حل و فصل مشکل برنجکاران استان هم بر نمی‌آیند؟ آقایانی که توان حل همین مشکل را هم ندارند، چرا روی حرف خود نمی‌مانند و با یک استعفای دسته جمعی، حسن‌ نیت خود را نشان نمی‌دهند؟